Lieve allemaal,
Eindelijk weer een update vanuit Cameroon.
Het is iedere keer weer een flinke uitdaging om een update te schrijven.
Allereerst gaat mijn tijd veelal op aan andere activiteiten. Werk neemt uiteraard een groot deel van mijn tijd in beslag.
Daarnaast is er hier altijd wel iets te doen wat aantrekkelijker is. Gewoon een kop koffie drinken en bijkletsen met vrienden. Tijd doorbrengen met de mensen waarmee je samenwerkt en hetzelfde doel voor ogen hebt. Met een groep van zo’n 40 man hebben we afgelopen zomer onze training in Texas doorlopen. Een aantal van hen zie en spreek ik amper. Dus als we elkaar dan eindelijk zien, neemt dat veel tijd in beslag. En is tevens een goed excuus om me niet achter mn laptop af te zonderen.
Verder komen er iedere fieldservice een groot groep alumni’s terug. Dus ook een goede reden om onder het genot van een kop koffie bij te kletsen.
Inmiddels is het bijna kerst en worden er tal van activiteiten georganiseerd die toch zeker ook belangrijk zijn en de tijd van het schrijven wegneemt.
Tot slot moet er voldoende tijd gestoken worden in ontspanning dus wordt er in de weekenden aardig wat tijd besteed aan volleyballen.
Meer excuses kan ik zo niet bedenken en aangezien ik mezelf opgelegd heb om voor de kerst een update te schrijven kan ik er nu echt niet meer onderuit!
Sinds september is er weer veel gebeurd hier aan boord.
Het is en blijft een komen en gaan van medewerkers. En ook van patiënten.
Bijna iedere 2 week een screeningsdag waarin we nieuwe patiënten voor de aangezichtschirurgie krijgen te zijn. Na het vaststellen van een (voorlopige) diagnose wordt een chirugisch plan opgesteld en aan het eind van de dag een planning gemaakt.
Ik schrijf bewust voorlopige diagnose aangezien in sommige gevallen dit tijdens een ingreep toch anders blijkt te zijn. Dus wordt het chirurgisch plan regelmatig bijgesteld en zien we sommige van onze patiënten regelmatig terugkomen.
Het valt niet altijd mee om optimistisch te blijven als je de nood hier ziet. Misvormingen waarbij je je afvraagt of en hoe je een verbetering kunt aanbrengen of een traject van behandelingen waar geen einde aan lijkt te komen.
Maar door dat alles heen zien we ook wonderen om ons heen gebeuren. Die ene patiënt die op een bepaald moment 2x per week terugkwam na de OK vanwege bloedingen en waarbij het gehele team zich afvraagt of hij ooit levend het schip zal verlaten. En ondanks dat zelf zo optimistisch blijft. Heeft inmiddels het schip verlaten en is beter herstelt dan we ooit hadden durven dromen.
Een jonge vrouw met een gespleten lip die door iedereen werd buitengesloten en nu zichzelf bijna niet herkent in de spiegel.
De eerste patiënt die vanwege de grootte en conditie van zijn onderkaakstumor ons een aantal dagen eerder dan gepland het ziekenhuis liet openen heeft ondertussen zijn 2e operatie ondergaan waar bij bot uit de heup rondom de plaat in zijn kaak een nieuwe, sterke kaak voor hem zal vormen.
Patiënten die ik zeker niet alleen door hun aandoening maar vooral door de manier waarop ze er mee omgaan en de manier waarop ze het leven accepteren nooit zal vergeten.
Hun dankbaarheid voor de zorg en aandacht die ze krijgen, niet alleen de medische zorg van artsen en verpleegkundigen maar vooral ook de persoonlijke aandacht van alle crew.
Nu kan ik natuurlijk pagina’s volschrijven over allerlei patiënten en hun operaties maar aangezien foto’s vaak meer zeggen zal ik deze hieronder plaatsen.
(van 2 van deze patiënten hebben jullie hun “before surgery” foto gezien in de vorige update)
Naast al het werk en verplichtingen is er ook tijd voor leuke activiteiten.
Zo is uiteraard Sinterklaas weer aan boord geweest van het schip. Op maandagavond om alle gezette schoenen te vullen en op dinsdag een bezoekje van Sint en zijn Pieten om de kinderen kadootjes te brengen. Een zeer geslaagd feest, niet alleen voor de kinderen.
Verder hebben we een volleybaltoernooi gehouden.
In het kader van kerst worden en regelmatig kerstfilms vertoond, niet dat ik daar tijd voor heb, maar de mogelijkheid is er. En dan hebben we nog onze internationale tradities. Santa Lucia, een Noorse traditie, Carols bij Candle light, Australische traditie, Gingerbread housing contest, precies weet ik het niet, ws Duits. Het schip is al sinds 2 december volledig in kerstsfeer gehuld. Kerstbomen, kransen, dennentakken en sneeuwvlokken. Overal!
Na nieuw jaar zal dit pas verdwijnen dus voorlopig blijven nog even in kerstsfeer rondlopen.
Vanuit een warm (heet) en zonnig Cameroon Merry Christmas and a Happy New Year
Liefs Deddy