Lieve allemaal,
Ik realiseer me dat de laatste update van voor de kerstdagen is. Ruim 4 maanden geleden.
Nu kan ik de tijd gaan nemen om excuses te schrijven maar dat kost me alleen maar tijd en energie.
En die tijd en energie besteed ik liever aan een nieuwe update.
Er is veel gebeurd in de afgelopen 4 maanden en die zal ik kort proberen weer te geven.
Het is eind april en dat betekent dat onze werkperiode in Cameroon op z’n eind loopt.
Eerst maar eens terug naar de kerst periode. Een gezellige drukke tijd aan boord. Veel dingen die nog even voor de kerst moeten worden afgerond. De OK dicht voor de feestdagen, dus ik had de mogelijkheid om de feestdagen door te brengen in Nederland. Voor vertrek op de valreep nog even gauw bloed doneren, waardoor men op mij moest wachten voor vertrek. Patintenzorg gaat voor, dus eerst bloed geven dan pas naar huis. Via Addis Ababa naar Brussel gevlogen. Daar door lieve vrienden van het vliegveld gehaald en naar huis gebracht.
Heb 2 weken in een koud (voor mij in ieder geval) en nat Nederland mogen doorbrengen. Het was fijn om familie, vrienden en bekenden te zien. De kerstdagen met familie door te brengen en even een extra stukje vrijheid te genieten. Wat in dit geval inhield dat ik vooral in de regen fietste. 2 weken zijn maar kort dus voor ik het wist zat ik weer in de trein naar Brussel en vervolgens in het vliegtuig naar Douala.
Bij terugkomst meteen hard aan het werk. Er stond een pittig OK-programma gepland dus de vakantie en rust waren snel vergeten. De afgelopen jaren werden hele drukke weken opgevolgd met iets rustigere werkweken. Helaas heb ik daar deze field service weinig van gemerkt. De afgelopen maanden bestonden vooral uit hard werken.
Nu had ik me voorgenomen om in de weken in Nederland na te denken over wat te doen na Cameroon.
Ga ik terug naar Nederland en zoek ik een baan of blijf ik nog een jaar (of langer) aan boord?
Ik had gehoopt om “thuis”, weg van het schip, ziekenhuis, patiënten en collega’s hier een besluit in te kunnen nemen. Dat bleek niet zo makkelijk te zijn. Het heeft me uiteindelijk nog bijna 2 maanden gekost om de knoop door te hakken. Maar uiteindelijk heb ik besloten om in ieder geval nog te blijven voor de field service in Guinea (mocht je meer willen weten over m’n besluitvorming, stuur gerust een mailtje).
Afrika, het schip, is nog steeds m’n thuis en mijn werk hier zit er voorlopig nog niet op.
Naast al het harde werken is er zo nu en dan ook tijd voor ontspanning. En ontspanning betekent soms vooral inspanning.
Zo heb ik tijdens een 3-daags weekend met een groep bestaande uit 17Mercy Shippers, waaronder 3 kinderen (9, 12 en 13) Mountain Cameroon beklommen. Een hoogte van 4040 meter. 3 dagen lopen. Ons avontuur begon met een inpak party. Een aantal sterke gidsen zou het grootste deel van onze bagage dragen zodat wij alleen hoefden te zorgen voor onze lunch, water en warme kleding voor de dag. Vrijdagmorgen om 5 uur op. Ontbijt. Verzamelen en om kwart voor 6 op stap. 
We werden bij de ingang van de haven opgepikt om naar het vertrekpunt voor onze klim te gaan. Dag 1 was volledig klimmen gedurende 7 uur. Deels door bossen/ regenwoud en vervolgens droogte en steen. Overnacht in tentjes. Heel primitief. Geen stromend water of toilet.
Dag 2 naar de top en dezelfde weg terug naar ons vertrekpunt. Dag 3 terug naar het vertrekpunt. Alleen maar afdalen. Nu had ik me er op voorbereid dat het afdalen het pittigste deel van de tocht zou zijn voor mijn knieën. Gelukkig viel dit heel erg mee en ging het afdalen vrij vlot en zonder problemen.
We hadden een hele gezellige, gevarieerde groep. Elkaar motiveren, spelletjes doen om wat afleiding te hebben op de moeilijke momenten. Mede hierdoor heeft de hele groep de top bereikt. Samen met een vriendin, collega en zijn dochter vormde ik de achterhoede van de groep en bereikten wij als laatste de top. 
Ik kan jullie wel vertellen dat het ontzettend koud kan zijn in Afrika. Ik heb zeker m’n handschoenen, sjaal en muts gemist boven op de berg.
Verder heb ik m’n verjaardag mogen vieren. Goede vrijdag dus ook nog eens een dag vrij, gevolgd door een lang weekend. Iedereen bedankt voor de felicitaties op welke manier dan ook.
En tot slot Koningsdag. Geen oranje tompouchen maar wel appeltaart.
Verder is en blijft het een komen en gaan van collega’s en vrienden. Blijft het minst leuke onderdeel van het werk. Afscheid nemen met afscheidsetentjes, appeltaart en soms tranen.
In juni hoop ik voor 6 weken even in Nederland te zijn. Uitrusten en energie opdoen voor een nieuwe field service.
Mochten er vragen zijn, schroom niet om te mailen/ app-en/ facebook berichtjes te sturen.
Wat betreft presentaties/ meet-en-greet heb ik nog niets gepland. Wil je graag een update/ presentatie/ meeting dan hoor ik het graag.
Liefs uit Cameroon!