Deze keer is het slechts 4 maanden geleden dat ik een update heb geplaatst (althans, sinds ik begonnen ben met het schrijven van deze update).
De vorige update was geschreven vanaf Tenerife, voordat ik voor de kerstvakantie naar Nederland ging.
Er is veel gebeurd in de achterliggende maanden.
Ik ben veilig in het koude Nederland aangekomen, tijd met familie en vrienden doorgebracht. Genoten van wandelen en fietsen.
Terwijl ik het kerstvakantie noem, is het meer een sociale vakantie te noemen. Het grootste deel van mijn tijd heb ik doorgebracht met anderen. En daardoor misschien minder uitgerust dan ik zou willen. Maar aangezien ik weet dat ik weer voor een aantal maanden weg zou zijn, is het ook fijn om tijd met familie en vrienden door te brengen.
Na mijn “vakantie” weer veilig aangekomen op de GLM (Global Mercy), in Tenerife.
En meteen weer druk aan het werk om het ziekenhuis klaar te hebben voor het werk in Senegal.
De projecten die gepland stonden alszijnde “equipping projecten” hebben we afgerond.
Daarnaast probeer ik nog steeds om alle anderen lopende projecten en taken waar ik de afgelopen anderhalf jaar aan gewerkt hebt af te ronden.
Equipping video.
Deze video geeft een kort overzicht van de werkzaamheden waar we ons tijdens de periode in Tenerife mee bezig hebben gehouden om het ziekenhuis op te zetten en een veilige omgeving te creëren voor onze toekomstige patiënten.We kregen te maken met een aantal ICT uitdagingen en hebben creatieve oplossingen moeten zoeken voor verschillende protocollen en procedures.
Het opzetten van het ziekenhuis is afgerond, waarna de grote schoonmaak kon beginnen.
We hebben open huis van het ziekenhuis gehouden om alle niet-medische bemanning een laatste kijk in het ziekenhuis te geven, voordat het ziekenhuis “verboden toegang voor onbevoegden” wordt.
Zelf heb ik 2 groepen mogen rondleiden door het ziekenhuis.
Vrijdag 10 Februari zijn we vanuit Tenerife vertrokken, op naar Senegal.
Dit was een bijzonder moment, aangezien beide schepen (AFM en GLM) vlak na elkaar uit Tenerife vertrokken en voor ruim een halve dag samen opvoeren. Zaterdag 11 Februari, scheidden onze wegen, halerwege de ochtend.
Dinsdag 14 Februari is de GLM veilig aangekomen in Dakar, Senegal.
Na een soort van rustig weekend, aan ons de grote taak om het ziekenhuis, en voor mijn team de operatieafdeling klaar te krijgen voor gebruik. Meer schoonmaakwerk. Sterilizeren van instrumenten. Uitzoeken van apparatuur en dit op de juiste plek te zetten. Oriëntatie van nieuwe medewerkers en veel training.Evacuatieplannen zijn besproken en geoefend, zodat in geval van nood we weten wat te doen. En uiteraard daarbij te zorgen dat we onszelf en onze patiëntenveilig en zo snel mogelijk van het schip af krijgen.
Vele lange dagen van hard werken om de operatieafdeling klaar te hebben voor de eerste operaties die gepland stonden voor 6 Maart.
En met ons team is dat gelukt.
In de achterliggende 2 maanden hebben we vele patienten door de deuren van de operatiekamers zien komen. Alle 6 operatiekamers zijn gebruikt, evenals de holding en uitslaapkamer.
We blijven elkaar vertellen, er is een eerste keer voor alles. En inmiddels hebben we vele “eerste keren” meegemaakt in ons nieuwe ziekenhuis. Te veel “eerste keren” om op te noemen. Daarom zal ik een korte opsomming geven van een aantal uitdagingen en hoogtepunten.
De eerste operatie aan boord van de Global Mercy
De eerste operatie in OK3
De eerste keer bloed doneren op de GLM en getuige zijn van het toedienen van mijn bloed aan een patiënt.
De eerste “free-flap” operatie binnen de aangezichts chirurgie
De eerste ongeplande opname op de IC.
Moeilijke momenten van afscheid nemen, nadat we maanden samengewerkt hebben om het ziekenhuis (operatieafdeling) klaar te hebben voor gebruik.
Het lijkt erop dat deze werkperiode niet eenvoudig is. Geen eenvoudige operaties, geen korte operaties.
De meeste werkdagen zijn erg lang. Maar de veranderingen in de patiënten zien is het zeker waard.
Als community aan boord hebben we Koningsdag gevierd. Helaas heb ik al spellen en activiteiten gemist, aangezien de operatie langer duurde dan gepland. Maar toen we met ons team om 21.00uur aan het avondeten zaten, werden we toch nog getrakteerd op frikadel en bitterballen.
Gelukkig is het niet alleen maar werk, ik houd er nog iets van een sociaal leven op na.
Ik heb een weekend in de woestijn doorgebracht, met een aantal vriendinnen.
Uitrusten. Kletsen. Boek lezen. Ritje maken op een kameel. Even weg van het schip, in goed gezelschap, is af en toe hard nodig.
Mijn verjaardag gevierd met cake en spelletjes. Etentje in het weekend.
Het blijft zoeken naar een balans in tijd doorbrengen met mensen die komen en gaan, wetend dat afscheid nemen moeilijker is naarmate je meer tijd samen doorbrengt. En tegelijkertijd de positieve kanten zien van samenwerken met mensen van alle hoeken van de wereld, wetend dat dit niet zou moeten werken maar zien hoe bijzonder het is dat de samenwerking in de OK heel goed loopt, ondanks alle verschillen in opleiding, cultuur, taal en gewoontes. En het blijft bijzonder om te zien hoeveel we met elkaar delen in zo’n korte tijd.
Het is goed om bekenden te zien terugkeren, nadat je elkaar ruim 3jaar niet hebt gezien. Nieuwe vriendschappen opbouwen.
Allemaal onderdeel van het “schipleven”.
Een ander onderdeel van het “schipleven” is de keuze en beslissing over de toekomst.
Blijf ik nog een jaar of is het tijd om definitief terug te keren naar Nederland.
En mocht ik besluiten om te blijven, wil ik dan mijn huidige baan blijven uitoefenen of toch liever een andere functie.
Maar ook, wil ik op de Global mercy blijven of ga ik liever terug naar de Africa Mercy?
Wat maakt dat ik een bepaalde keuze maak. Anderen en hun keuze om te blijven, terug te keren naar “huis” of terug naar het andere schip? De baan die ik graag wil doen? Wat anderen graag willen dat ik ga doen? Heeft de “luxe” op de Global Mercy invloed op mijn keuze?
En tot slot, plannen voor de zomervakantie/
Hoe ga ik mijn vrije tijd over de zomer besteden? Hoe zorg ik dat ik de broodnodige rust krijg. Hoe laadt ik op voor wat de komende werkperiode brengt?
Tijd doorbrengen met familie en vrienden.
Verhalen delen van mijn werk en leven aan boord.
Het huidige plan is om de laatste week van Juni door te brengen in Engeland. Tot rust komen voordat ik voet op Nederlandse bodem zet. Ik hoop vanaf 1 Juli in Nederland te zijn, voor de rest van mijn vakantie.
Vanuit Nederland zal ik terugvliegen naar Tenerife om weer aan boord van de Global Mercy te gaan wonen.
Ik zal zo’n 5 weken “thuis” zijn, in Stadskanaal. In deze tijd hoop ik familie en vrienden weer persoonlijk te ontmoeten, en verhalen van de afgelopen maanden te delen.
Mocht u/jij graag een presentatie plannen, voor kerk/school/jeugdclub, laat het me weten dan kijk ik wat er mogelijk is.