Mijn vorige update was halverwege onze werkperiode geschreven. Eindigend met een overview of 2023, gepaard met eindejaarscijfers. Uitleg van het verschil da teen operatie maakt in het leven van onze patiënten, zowel lichamelijk als emotioneel. Niet alleen verandering voor de patiënt zelf, maar ook zeker de impact die het heeft op hun familie. Een patiënt tegelijk helpen, samenwerken met een internationaal team, langere werkdagen dan gemiddeld…maar met een glimlach.
GLM - Sierra Leone
En zo zijn er alweer ruim 3 maanden voorbij. We hebben meer patiënten kunnen helpen, en daarmee meer levens blijvend kunnen veranderen.
Als de teamleider voor aangezichtschirurgie op de OK, heb ik om de week een nieuw chirurgenteam om mee te werken. Elk 2-weeks blok start over het algemeen met een chirurgische consultation day.
Tijdens een chirurgische consultation day, worden er een geselecteerd aantal patiënten gezien voor de komende 2 week. Het team dat hierbij betrokken is bestaat uit de chirurg(en), een verpleegkundige van het pre-operatieve team (pre-op) en ik.
Voorafgaand aan deze consultation day is er al een verpleegkundige screening gedaan. De pre-op verpleegkundigen zorgen voor de documentatie en op basis van protocollen is er al een deel aan diagnostiek uitgevoerd.
The chirurgen zullen de patiënt verder onderzoeken, proberen een goed beeld te krijgen van het probleem en de medische geschiedenis (deze verandert vaak). Er wordt besloten of er nog verdere diagnostiek (röntgenfoto’s, CT scan, bloed onderzoek) nodig is. Als alle benodigde informatie beschikbaar is, wordt het chirurgische plan vastgesteld. Nadat alle patiënten deze dag gezien zal, wordt de Ok planning voor de komende 2 weken gemaakt.
Mijn werk bestaat zo’n dag vooral uit het stellen van vragen. Gebaseerd op geldende protocollen en procedures uitzoeken of wat besloten wordt haalbaar is. Controleren of al het papierwerk correct is uitgevoerd, leesbaar is en of alle ontbrekende informatie is aangevuld.
Voor het vaststellen van het OK programma is het belangrijk om een gebalanceerde planning te maken. Kijken naar de mogelijkheden en onmogelijkheden in de planning. Welke beperkingen zijn er met betrekking tot beschikbare instrumenten, implantaten, apparatuur, de workload voor de OK en verpleegafdeling, snijtijd
(geplande operatietijd) en patiëntgebonden factoren.
De patiëntgebonden factoren waar we rekening mee proberen te houden zijn de reistijd naar het schip, gaat er een vervolgoperatie nodig zijn in een bepaald tijdsbestek, zijn er onderliggende medische problemen waarop ingespeeld moet worden, is er nog behandeling nodig voorafgaand aan de operatieZodra de OK planning samengesteld is (deze wordt met potlood geschreven), verandert dit meestal nog een aantal keer. Er zijn (bijna) altijd goede redenen voor deze aanpassingen. We zijn tenslotte in Africa en malaria komt geregeld voor. Mocht een patiënt zich melden voor opname en hij/zij blijkt malaria te hebben, wordt de malaria behandeld en zullen we een vastgesteld aantal dagen moeten wachten voordat de patiënt geopereerd kan worden. Als een operatie wordt
uitgesteld, proberen we deze tijd in te vullen door een andere patiënt eerder te opereren, zodat er geen kostbare chirurgische tijd verloren gaat.
Gemiddeld, binnen de aangezichtschirurgie, opereren we zo’n 12 patiënten per week, afhankelijk van de complexiteit van de operatie.
De eerste 2 week van april, heb ik met twee zeer ervaren (alumni) chirurgen mogen werken, die vooral ook snel opereren. In deze 2 week (8-en-een-halve dag) hebben we 30 patiënten mogen opereren, waarbij het OK programma niet een keer veranderd hoefde te worden. Zeer uniek.
We hebben behoorlijk drukke dagen gehad, maar het is altijd een voorrecht om met deze chirurgen te mogen werken.
AFM - Madagascar
Aan het eind van deze eerste week of dit MaxFax blok, had ik een beeldgesprek met een collega op ons zusterschip, the Africa Mercy, AFM (mijn vorige thuis). The AFM is in Madagascar and bereidt zich voor op hun field service. Er wordt hard gewerkt om het ziekenhuis aan boord gebruiksklaar te maken, nadat het schip een jaarlang uit de roulatie is geweest voor groot onderhoud. Tijdens ons gesprek werd al snel duidelijk dat er op de AFM extra hulp nodig is. Aangezien het geen standaard gebruiksklaar maken van het ziekenhuis is. Meer een uitgebreide versie van opnieuw uitpakken en herinrichten. Waarbij er eigenlijk niemand in het huidige team dit eerder had gedaan en niet precies wist wat waar hoort en wat er eigenlijk zou moeten zijn.
Nadat ik met Eric had gesproken, bleek dat de beste manier van ondersteuning, mijn fysieke aanwezigheid en hands-on hulp gewenst was. Zeker aangezien ik jaren aan boord van de AFM heb gewerkt, meerdere malen heb geholpen/ aangestuurd bij het gebruiksklaar maken van het ziekenhuis. Ik weet precies wat er in welke kasten hoort te leggen, welk meubilair in welke OK hoort, waar alle instrumenten en apparatuur hoort te staan en hoe de OK afdeling eruit moet zien voordat het echte werk van start kan gaan.
Dus nadat ik mijn telefoongesprek met Eric had beëindigd, heb ik mijn OK manager opgezocht om de mogelijkheden te bespreken om mij voor een paar weken naar Madagascar te laten gaan.
Om dit in het juiste perspectief te plaatsen, het was inmiddels vrijdagmiddag, 17.15hr, de werkdag is voorbij, het weekend is begonnen, en Madagascar loopt 3 uur voor op Sierra Leone.
Samen met de OK manager heb ik naar de personele bezetting gekeken, hoeveel operatieassistenten zijn er, welke chirurgen komen er en welke complexiteit in operaties verwachten we. Na dit snel op een rijtje gezet te hebbe, bleek dat ik wel een paar weken gemist kon worden vanuit het oogputn van de OK gezien. Meteen onze ziekenhuis directeur gesproken, vervolgens bericht gestuurd naar de ziekenhuis directeur aan boord van de AFM.
Deze de volgende dag (zaterdag, ook in het weekend plannen we gewoon door) aan de telefoon gesproken. En binnen een week zat ik in het vliegtuig naar Madagascar.
De reis naar Madagascar was niet eenvoudig. Gelukkig had ik een reismaatje, die tegelijk met mij ook naar Madagascar zou, als onderdeel van het patiënten selectie team. Ook voor de duur van 3 weken.
We hadden een nachtvlucht naar Nairobi, Kenia, en kwamen zaterdagmiddag aan in Antananarivo, Madagascar. Opgepikt van het vliegveld, afgezet bij het hotel. Tijd voor een douche, maaltijd en bed.
Zondagochtend om half 6 alle bagage naar de receptie van het hotel gebracht zodat het op het dak van de bus geladen kon worden. Nou zou je verwachten dat ik voor 3 weken niet zoveel bagage nodig heb. Is zeker waar, maar zodra men hoort dat je naar het zusterschip gaat, heeft iedereen wel iets voor iemand aan boord van het andere schip. Dus naast even hulp bieden voor de OK, werd ik ook meteen koerierster voor de gehele bemanning. Terwijl de bagage werd ingeladen (opgeladen) konden wij ontbijten en vervolgens instappen. De bus zou ons van Antananarivo naar Toamasina brengen. Nog geen 400km, maar wel een reis van minimaal 12 uur, aangezien de wegen niet in de beste conditie verkeren.
Na zo’n 12 uur kwamen we rond 18.15hr veilig aan bij de AFM. Hier werd ik verwelkomt door vele “oude” vrienden, die heel blij waren me te zien (en ik om hen te zien).
Ik ben bijna 3 week op de AFM geweest. Lange werkdagen om de OK afdeling zo goed mogelijk in vorm te krijgen. Meubilair moeten zoeken en in de juiste OK geplaatst. Implantaten uitzoeken, tellen en ordenen. Samen met mijn collega’s alle voorraadkasten en ruimtes uitgezocht en opnieuw ingedeeld. Alle verbruiksartikelen een logische plek gegeven en aanvullijsten gemaakt. Ontbrekende materialen geïdentificeerd. Uitgezocht wat, hoe en wanneer zou moeten aankomen. Overzicht gemaakt van alle instrumenten en verbruiksartikelen. Ontbrekende items gezocht en deze “thuis” gebracht van de meest uiteenlopende locaties aan boord.
Het waren 3 weken van hard, intensief werk. Frustraties. Zorgen. Hoofdpijn. Stress. Zoektochten. Maar zeker ook van vriendschap. Koffiepauze (met appeltaart). Etentje met vrienden. Koningsdag vieren. Lachen. Schoonmaken en vooral teamwork.
De terugreis naar de GLM was beroerder dan de heenreis naar de AFM. Het leek zelfs alsof de wegen in 3 week tijd slechter waren geworden. De busreis duurde deze keer ruim 13.5uur. Ik had slechts 2.5uur in het hotel, voordat ik naar het vliegveld moest. Enkel tijd om te eten en te douchen, opnieuw afscheid nemen en doorgaan met reizen.
Ik ben zaterdagochtend om 6uur vanaf de AFM vertrokken en was uiteindelijk zondagavond rond 22.00ur terug op de GLM, wat ook nog eens 3 uur terug in tijd is. Een totale reistijd van 43 uur. Bus, auto, vliegtuig en veerboot. Een reis die ik niemand echt aan kan raden.
En natuurlijk maandagochtend meteen weer aant werk in de OK.
Social activities
Het grootste deel van mijn tijd gaat op aan werk, en de werkdagen zijn vaak lang. Toch is er ook tijd om leuke dingen te ondernemen. Een tijd om te ontspannen, tijd doorbrengen met vrienden. Even van het schip af en over de markt lopen. Etentje van boord, met (een deel van) het team. Even een paar uurtjes naar het strand. Zo heb ik zelf een pottenbak workshop kunnen doen, samen met een paar vrienden.
Deze pottenbakkerij is opgezet als leerplaats. Er is een trainingsprogramma voor de medewerkers om ze de kneepjes van het vak te leren. Het grootste deel van de items die gemaakt worden, worden naar Nederland verscheept en daar verkocht. Ik ben er nog niet achter waar in Nederland dat is.
Daarnaast organiseren ze workshops voor bezoekers. We hebben een rondleiding gehad en mochten vervolgens zelf aan de slag.
Toekomst plannen
Aangezien onze werkperiode in Sierra Leone er in Juni opzit, zal ik als de OK’s klaar zijn, helpen met het inpakken van de OK afdeling. Daarna zal ik mid Juni vanaf Freetown naar Brussel vliegen. Hiervandaan met de trein naar Assen.
Ik zal in Nederland zijn om de nodige rust te krijgen, tijd met familie en vrienden doorbrengen, voordat ik eind Juli terugvlieg naar de GLM, in Tenerife. We zullen begin Augustus opnieuw koers zetten naar Sierra Leone voor een nieuwe werkperiode. We zullen opnieuw de OK gebruiksklaar maken, wat inhoudt schoonmaken en opnieuw inrichten.
Daarbij hoop ik dat tegen eind November er een vervanger voor mij is gevonden, aangezien ik voornemens ben terug te keren naar Nederland. Hoe dit vorm gaat krijgen, weet ik op dit moment nog niet. Het doel is om goed uit te rusten, woonruimte te vinden and zeker een debriefing te doen om alles van de afgelopen jaren op een rijtje te zetten en op een of andere manier te verwerken. Daarna op zoek naar een baan en te wennen aan het “gewone” leven.
Hoezeer ik ook van mijn werk houd, het is tijd om een periode van rust in te lassen en volledig tot rust te komen en voor mezelf te zorgen.
Hoe dat er precies uit gaat zien, weet ik nog niet. I don’t know what the future holds, but I do know who holds the future.
Gebedspunten
- Het afronden van onze huidige werkperiode in Sierra Leone
- Een goede start voor de werkperiode op de AFM in Madagascar
- Rust voor de bemanning die “vakantie” zal hebben
- Onderhoud dat aan het schip gedaan zal worden tijdens de maintenance periode in Tenerife
- Mijn op handen zijnde transitie naar “thuis”. Dat ik een plek mag vinden om thuis te noemen.
- Re-connect met familie and vrienden.
- Debriefing nadat ik teruggekeerd ben naar Nederland
- Duidelijke richting voor de toekomst