Blog

Lieve allemaal, Zoals jullie weten is de Africa Mercy een ziekenhuisschip. In mijn vorige blog heb ik geschreven over het schoonmaken en opzetten van het ziekenhuis, althans het begin ervan. In deze blog zal ik met name aandacht besteden aan het selecteren van de juiste patiënten en zorgen dat alles gereed is voor de eerste operaties. Daarnaast wordt er door het screeningsteam hard gewekt om de juiste patiënten op het juiste moment aan boord te krijgen. Hiervoor is er een screeningscentrum ingericht waar gedurende 3 week patiënten zich kunnen melden, gescreend worden om te kijken of ze een aandoening hebben die wij kunnen behandelen, en zo mogelijk worden ze gepland voor een vervolgscreening door een van de chirurgen op het dock. Het screeningscentrum is gehuisvest in een school, die gelegen is op een soort van compound. Het process van screening is als volgt. Bij de ingang van het terrein staat een beveiliger die de mogelijke patiënten in groepen binnen laat. Deze patiënten staan in de rij om gezien te worden door een van de pre-screeners. Deze pre-screeners bepalen op basis van de klachten van de patiënt en de criteria die door de verschillende specialismen worden gehanteerd of de patiënt in aanmerking zou kunnen komen voor een operatie of niet. Indien men in aanmerking komt voor een operatie wordt men doorgelaten naar binnen, waar een verpleegkundige specifieke informatie achterhaalt, vastlegt en onderzoek doet. Als hieruit blijkt dat een patient nog steeds in aanmerking zou komen voor een operatie krijgt deze patient een afspraak mee om naar het schip te komen voor screening door een van de chirurgen. Om dit alles in goede banen te laten verlopen is security in het screeningscentrum noodzakelijk. Hoe gaat dit in zn werk? Er is een 4-tal dat verantwoordelijk is voor de screenings security. Daarnaast worden er vanuit de andere crew vrijwilligers gevraagd om hen te helpen. Dit security team verzamelt om 5 uur op het dock, wordt in kleinere groepen verdeeld en gaat vervolgens gezamenlijk naar het screeningscentrum. Daar worden de taken verdeeld, wie is verantwoordelijk voor welk deel van het screeningcentrum/ -proces. In deze 3 weken ben ik een dag meegeweest als screening security vrijwillger. Dus om kwart over 4 de wekker zodat ik kon ontbijten voor vertrek. In het donker vertrokken naar het screeningscentrum. Met mijn kleine team (3 personen) verantwoordelijk voor het stuk na de pre-screening. Zelf kreeg ik de plek toegewezen waar alle patiënten die in aanmerking zouden kunnen komen voor een operatie langs moesten lopen om het echte svreeningscentrum binnen te gaan. In totaal zijn er deze ochtend zo’n 400 patïenten komen opdagen waarvan er uiteindelijk zo’n 35 het screeningscentrum mochten binnengaan. Dit betekent dus ook dat er ruim 350 patiënten werden afgewezen. Ook deze patiënten heb ik allemaal in de rij zien staan. En het is moeilijk om al deze patiënten te zien en te weten dat we niets voor ze kunnen doen. Op basis van het schema dat wordt gemaakt en de chirurgen die staan gepland om te komen opereren wordt er een ingschatting gemaakt van hoeveel patiënten voor elk specialisme en met welke aandoening er geholpen zouden kunnen worden. Zo is er een maximum aantal orthopedie patiënten dat in het blok van 5 weken geholpen kan worden. Het is ontzettend moeilijk om dan kinderen in de rij te zien staan met giganitische O-benen, die zeker geopereerd zouden kunnen worden, die we moeten afwijzen omdat het aantal plekken dat er is al vol is. En dat geldt ook voor schildklier- en liesbreuk operaties. Als je daar dan een aantal uren staat en zo veel mensen ziet vertrekken zonder afspraak omdat er geen plek meer is, voel je je ontzettend machteloos. En is met moeilijk om te kijken naar wat je wel kunt doen. En daarmee groeit ook het respect voor het screeningsteam dat dit dag in dag uit mag/ moet doen. Terwijl het screeningsteam hard werkte om de juiste patiënten voor ons te selecteren werd er in het gehele ziekenhuis nog volop gepoetst. En na 3 week was de hele derde verdieping van het schip weer omgebouwd tot ziekenhuis. De afdelingen klaar voor het ontvangen en verplegen van patiënten. De OK gereed voor de eerste operaties. Ook het lab, de röntgen, apotheek en medische technische dienst klaar voor het echte werk. Zondagmiddag 11 september kwamen de eerste patiënten aan boord en maandagmorgen 12 september zijn de eerste operaties uitgevoerd. We zijn rustig aan begonnen met de minder complexe ingrepen. De eerste paar dagen is dat zeker fijn, aangezien het toch een beetje afwachten is hoe alles loopt. Veel nieuwe mensen aan boord die hun routine in het werk moeten gaan vinden. Anderen in nieuwe functies die daarin hun weg moeten zoeken. Daarnaast is er een groot team van National Geografic aan boord dat ook een behoorlijk aantal patiënten en hun verhaal volgt. Wat betekent dat zij ook regelmatig in de OK te vinden zijn. Ook daarin moet er gekeken worden wat wel en niet haalbaar is en op welke manier. En zo is geen dag hier hetzelfde en zit iedere dag vol uitdagingen. Met 2 lange werkdagen aan het eind van de week (donderdag en vrijdag) is het weekend ook echt om even bij te komen en uit te rusten. Ben zaterdag alleen het schip af geweest om een “drivers-test” te doen, zodat ik hier in Benin auto mag rijden. Verder is het vooral uitrusten, lezen, spelletjes doen en volleyballen. Om in vorm te blijven en conditie te houden is er 3 ochtenden in de week een work-out. Begint om kwart over 6, beetje vroeg maar je moet wat. En daarnaast wordt er 2 avonden gevolleybald (en proberen we dit ook in het weekend 1 of 2 middagen te doen) en hopelijk red ik het komende week om mee te doen met ultimate frisbee. Lukt alleen als het werk op tijd klaar is. De volgende keer zal ik proberen iets meer te vertellen over het werk in de OK. En mochten er vragen zijn, mail gerust dan zal ik die proberen te beantwoorden in een volgende blog. Liefs Deddy